En daar sta je dan met je tapijten in de winkel. Is dit nou wat ik wilde? Was het mij hier om te doen? Eigenlijk ben ik al tevreden als ik de dames in Marokko blij heb gemaakt. Maar zo werkt de wereld natuurlijk niet.

Vrienden zeggen vaak dat ze het mooi vinden wat ik doe. De wereld een klein beetje beter maken en mensen helpen. En dat ben ik natuurlijk met ze eens. Ik word er zelf ook blij van. Maar iedereen wordt pas echt tevreden als ik terug ga naar Marokko om de collectie aan te vullen, omdat ik zoveel heb verkocht. Maar dat gaat niet vanzelf.

Lees meer

Nadat ik de weefsters in de Midden Atlas voor de derde keer had bezocht hoorde ik pas dat ze de oudste coöperatie van Marokko zijn. Wauw!

Niet alleen omdat dit de coöperatie is waar Fair Fabrics mee is begonnen, maar vooral omdat ik de vrouwen die hier weven in mijn hart heb gesloten zal ik hier altijd blijven terugkomen. Ze weven echte kunstwerken vanuit de traditionele oorsprong en hechten veel belang aan techniek en kennis. Maar ook samen proberen we producten te ontwikkelen. Dat gaat enigszins moeizaam omdat ze analfabeet zijn en we bovendien niet dezelfde taal spreken. Ik kan dus niet rechtstreeks met ze communiceren.

Lees meer